Tate's virtuele dwaalspoor

Met dit project beoogt Tate “een unieke combinatie van kunst, geschiedenis en avontuur te bieden”. Via de website van het museum kunnen enkele speciaal vervaardigde Minecraft werelden worden gedownload, waarin beroemde schilderijen drie-dimensionaal zijn gemodelleerd (gemaakt).
In Minecraft zelf kun je door deze werelden lopen en er allerlei opdrachten uitvoeren. Qua vormgeving helemaal gegoten in een mijnbouwmetafoor, waarin je waardevolle grondstoffen kunt delven om te ruilen voor spulletjes en bouwmaterialen om zelf mee te bouwen. De scènes in Minecraft lijken op abstracte schilderijen en dat maakt het voor Tate, als moderne-kunst museum, nog aantrekkelijker.
Een week geleden zijn de eerste twee objecten voor download beschikbaar, in het thema ‘steden’: aan de hand van de Andre Derain’s schilderij The Pool of London uit 1906, en Christopher Nevinson’s schilderij van New York Soul of the Soulless City uit 1920. Er volgen in 2015 nog zes objecten, met de thema’s Play, Destruction en Fantasy. De trailer op YouTube geeft een visuele uitleg.
Wanneer je klikt op één van de aangeboden links op de website en het bestand opent in Minecraft, dan kom je terecht in het schilderij. In 'Tate world: Pool of London' ontmoet je op een plein een poppetje dat André Derain heet, de maker van het nagemaakte schilderij. Een hele leuke vondst! André geeft je gedurende het spel opdrachten, die samen een speurtocht door het havengebied van Londen vormen.

Bezwaren

De keuze voor topografische afbeeldingen in plaats van abstracte kunstwerken, en bezigen van de term "historical landmarks" suggereren waarheidsgetrouwheid van deze specifieke 'geschiedenis', ook in de  andere betekenis van dit woord, namelijk de gebeurtenissen in de scènes.
Daarvan is helaas geen sprake. Kinderen zullen zich er weliswaar niet zo snel aan storen dat het dok anders is gesitueerd dan hoe Derain het in 1906 schilderde, maar over de werkelijke geschiedenis van deze locatie komen de beoogde jongeren niks te weten met deze opnieuw verbeelde kunst. Wat het verhaal betreft denken alle kinderen straks nog dat in de scheepsdokken van Londen alleen maar bloempotten kapot gehakt werden.
Net als vele culturele instellingen wil Tate de aandacht trekken van een jonger publiek. Wat ligt er meer voor de hand dan jongeren tegemoet te treden met één van de populairste online spellen?
Kunst en avontuur: prima, maar noem het alsjeblieft geen geschiedenis. Waar de oorspronkelijke kunstenaars nog hun eigen impressie vastlegden van door henzelf gekozen locaties, brengt Tate gamers hiermee op een historisch dwaalspoor. Dit is niet alleen een gemiste kans, maar het belemmert jongeren te leren wat er wel gebeurde op die plek.
In ons project Oude landschappen doen we juist veel moeite om alleen waarheidsgetrouwe historische topografische afbeeldingen te tonen en verzinnen we daar zelf geen verhalen bij.
Wij laten wel hele schoolklassen, met behulp van het digibord, waarheidsgetrouwe zeventiende-eeuwse omgevingen binnen vliegen. Is dat niet leuk genoeg?