In memoriam: het ezeltje mail

Het ezeltje heeft vele mooie lasten mogen vervoeren, de allerliefste woorden zaten op haar rug, en in haar lederen zadelzakken bevonden zich de meest vertrouwelijke documenten en ontroerende foto's.

Ze heeft geëmigreerde boeren uit hun isolement verlost, ze heeft buren dichter bij elkaar gebracht, oma's tot tranen toe geroerd, ze veroorzaakte soms een ruzie, en soms loste ze er een op. Geen last was haar te veel, geen afstand te groot, je kon alles vragen, en alles deed ze, zonder wanklank.

Ze maakte, in al haar lankmoedigheid, één grote fout. Ze had geld moeten vragen, vanaf het allereerste uur van haar bestaan. Al was het maar 'n cent per ritje, al was het maar een fooi van enige kopeken, een paar knapkoeken, mijten, lammetjes of ettelijke knopen.

E-mail was en bleef gratis. En alles wat gratis en nuttig is wordt hopeloos vermorzeld door de gretigen en scrupulelozen. Of het nu zuurstof is of kievitseieren, woudreuzen of een school haringen, het doet er niet toe. Als je gratis geld belooft, komen er ook horden mensen op af, vraag maar aan Legio Lease of aan de Gooische tennismecenas. Mensen zijn nu eenmaal gek op gratis, en niemand vraagt zich af of de uitputting ooit wordt bereikt.

Welnu, de uitputting is bereikt. Ezel gooit er het bijltje bij neer. Het merendeel van haar opdrachtgevers was van goede wil, maar niemand trad op tegen die paar hooligans die haar stelselmatig en ritueel misbruiken.

Hooligans in de vorm van virusverspreiders. De vandalisten wordt geen strobreed in de weg gelegd.

Hooligans in de vorm van spammers. Ezel haat de inhoud die ze moet vervoeren. Ze kijkt nooit in enveloppen, maar een blik op de inhoud zegt genoeg: cute teens fucking with old dad, doublepenetrated mother screams for mercylove, blond granny with deep filled hole.

Te walgelijk voor woorden, ezel voert het gedienstig met zich mee, ze schudt haar hoofd mistroostig en er is niemand die er wat aan doet. Iedereen staat erbij en kijkt ernaar, keuvelend over de hervonden normen en waarden.

Hooligans in de vorm van je eigen collega's die voor ieder wissewasje e-mail eropuit stuurt. De afschuivers ('kijk jij hier eens naar'), de indekkers ('nu weet jij het ook'), de borstkloppers ('hier ben ik mee bezig'), de kwezelaars ('dit schreef ik eerder') en al die andere geniepige slijmbeurzigen. Het moet de reden zijn geweest dat de baas van KLM -Europa/Noord Afrika onlangs besloot om e-mail op vrijdag te verbieden (Fremail Friday). Op de visdag wordt niet gemaild. Ga eens met elkaar praten, zo luidde de boodschap. Kamergenoten gingen kennismaken. Nog maar zes dagen zijn er te schrappen, maar dan zullen de mensen weer normaal met elkaar omgaan.

Ezeltje blaast haar laatste adem uit. Tot haar grote verdriet maken kinderen nog nauwelijks gebruik van haar diensten. Geen last zo licht als die van kinderen.

De grafsteen is al klaar. Er staat op:

Hier ligt ezeltje mail

Het werd haar te veel.

Copyright © 2006 Het Financieele Dagblad