De noeste arbeid van het College is neergelegd in CBP bekendgemaakt, inclusief de uitgebreide bevindingen plus bijlage van 43 pagina’s.
Het onderzoek heeft ruim een jaar moeten duren. Het CBP werkt zeer nauwgezet, op grond van een draak van wetgeving, met zeer uitgebreide en daardoor moeilijk te doorgronden oordelen tot gevolg. Hoofdzaak: Google’s datahonger betekent ‘een grote inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de betrokken gebruikers’. Immers, vaak gaat het om gevoelige gegevens zoals betalingsinformatie, locaties en surfgedrag over meerdere websites. Dataverzameling van heel verschillende functies zoals zoeken, mailen, filmpjes kijken en locaties opzoeken leidden tot één grote persoonlijke databerg van de gebruiker.
En ook: “het is voor een Nederlandse internetter in de praktijk bijna onmogelijk om geen interactie aan te gaan met Google, ook zonder Google account aan te maken (hetzij via Search, YouTube of Maps), dan wel passief via websites van derde partijen via de DoubleClick- en/of Analytic-cookies.”
Media slaan niet aan
Het College is doorgaans niet van de ‘sweeping statements’ en dat is jammer. Hoewel het persbericht toch helder dit meldt: ““Google spint een onzichtbaar web van onze persoonsgegevens, zonder onze toestemming. En dat is bij wet verboden”, aldus CBP-voorzitter Jacob Kohnstamm.”
Het oordeel dat een bedrijf waar vrijwel alle Nederlanders dagelijks intensief gebruik van maken illegaal opereert zou opening krant kunnen zijn. Maar de Volkskrant heeft het bericht over Google onderop pagina 10 geplaatst. Vakpublicaties nemen niet de moeite om het hele oordeel te lezen. Ligt dat aan de media of aan het College?
Dat het College niet direct de schijnwerper zet, - of durft te zetten – op haar oordeel over het vragen van toestemming voor cookiegebruik is jammer. Immers, dit oordeel raakt alle organisaties die afgelopen tijd met een vinkje toestemming verkregen. Dat zou illegaal zijn. Hoe zit het? Voor snel commentaar is het CBP ook niet bereikbaar, wat ook niet echt helpt als je als club aandacht wenst voor je werk.
Je kunt overigens ook de mening toegedaan zijn dat het CBP zich wel heel gedetailleerd bemoeit met een markt die dergelijke zaken zelf zou kunnen en moeten regelen. Maar dat stelselmatig nalaat.
Overtredingen
Eerst geven we de conclusie van alle overtredingen van ‘Google Inc. Google Netherlands B.V.’
* Er zijn vier doeleinden onderzocht waarvoor Google gegevens combineert:
1. personalisatie van gevraagde diensten
2. productontwikkeling;
3. gepersonaliseerde advertenties;
4 website analyse
Drie soorten gebruikers:
1. Ingelogd met een Google account
2. Niet-geauthenticeerde gebruikers (die
3. die websites bezoeken van derde partijen met Google-cookies.
Overtredingen:
1. Google maakt niet goed duidelijk waarvoor ze data verzamelt. Dat is in strijd met artikel 7 van de privacywet Wbp;
2. Google geeft geen goede redenen (‘grondslag’) voor de gegevensverwerkingen voor de onderzochte vier doeleinden. Ook dit is in strijd met artikel 7;
3. Google maakt zich niet goed kenbaar als baas van YouTube, geeft beroerde informatie en verzamelt in feite stiekem data voor andere Google diensten; overtreding artikel 33 en 34 van de Wbp;
4. Google informeert niet goed wat ze met data doet die gebruikers zelf verstrekken, bijvoorbeeld voor Google account, voor gebruik van Search of bij een filmpje uploaden naar YouTube; overtreding artikel 33
5. Idem dito voor gegevens die Google niet rechtstreeks van gebruikers krijgt, zoals verzameling van data bij gebruik van Google-diensten en bezoek aan websites van derde partijen die cookies plaatsen van DoubleClick- en Analytics
6. Google verkrijgt geen ‘ondubbelzinnige toestemming’ (opt-in) om met tracking cookies data te verzamelen, noch op eigen websites noch met cookies op sites van derden; overtreding artikel 11.7 Telecomwet en overtreding Privacywet)
Toestemming cookies illegaalverkregen
Dat laatste oordeel is brisant, omdat het alle organisaties in Nederland raakt die zich afgelopen jaar toestemming toe eigenden voor het plaatsen van cookies door louter mede te delen dat die gebruikt worden.
Het CBP veroordeelt Google – en daarmee alle bedrijven die op de achtergrond ondoorsichtige koppelingen leggen met verzamelde data - omdat het gebruikers geen (voorafgaande) keuzemogelijkheid biedt om in te stemmen met de gegevensverwerking of deze te weigeren.
Letterlijk: “Voor zover Google zich beroept op toestemming door aanvaarding van de algemene voorwaarden en het privacybeleid, blijkt uit de wetsgeschiedenis dat ondubbelzinnige toestemming niet verkregen kan worden via algemene voorwaarden.
Uit de wetsgeschiedenis blijkt tevens dat ‘ondubbelzinnig’ betekent dat de verantwoordelijke niet mag uitgaan van toestemming die voortvloeit uit het uitblijven van actie of het stilzwijgen van de betrokkene. Google gaat echter uit van stilzwijgende toestemming en biedt hoogstens gedeeltelijke opt-out mogelijkheden aan.”
Dat is nogal wat. Temeer daar, om die ondubbelzinnige toestemming te verkrijgen, partijen specifiek informatie moeten verstrekken over de verwerking zodat gebruikers geïnformeerd zijn. Google doet dat ook niet goed, zie boven. Google heeft niet aangetoond en uit het onderzoek is niet gebleken dat de het verwerken en combineren van gegevens over en uit meerdere diensten noodzakelijk zijn, ofwel proportionaliteit zijn. Passieve gebruikers – op sites van derden met cookies van Google - zullen in de meeste gevallen niet eens weten dat ze te maken hebben gehad met Google cookies. Ze zijn niet ingelicht met servicevoorwaarden.
Volgens Bart Schermer, privacydeskundige van de Universiteit Leiden, hoeft deze uitspraak niet direct consequenties te hebben voor alle partijen die cookies plaatsen op pc's via websites: "Google verkrijgt geen specifieke toestemming om al die data te verzamelen en koppelen op de complexe wijze waarop Google dit doet. Voor andere partijen kan dat wel gelden. Daar is geen eensgezindheid over. Het CBP vindt ook dat sprake moet zijn van vrije toestemming. Daarvan is geen sprake als je gebruikers dwingt om met voorwaarden akkoord te gaan, vindt het CBP. Daar denkt een aantal juristen, waaronder ik, toch anders over."
In genoemde bijlage word de discussie tussen het CBP en Google tot in deail uitgesponnen.
De letterlijke tekst uit het rapport:
“Het door Google eind juni 2013 geïntroduceerde informatieveld op de Search-pagina’s over cookies bevat drie keuzemogelijkheden: OK klikken, doorklikken of ‘Meer informatie’.
Onder ‘Meer informatie’ vindt de gebruiker informatie hoe Google cookies gebruikt, en hyperlinks naar meer informatie over de verschillende soorten cookies die Google kan gebruiken voor onder meer het personaliseren van zoekresultaten, het tonen van gepersonaliseerde advertenties en Google Analytics en algemene informatie over het beheren van cookies in browsers.
De pagina bevat geen keuzemogelijkheid om de verschillende soorten cookies (via Google zelf) te weigeren. In het gebruik van de term 'wilsuiting' ligt een actie van de betrokkene besloten (oftewel, instemming en geen opt-out).
Uit het uitblijven van een opt-out van de betrokkene of het feit dat een betrokkene geen gebruik maakt van de mogelijkheid om via zijn browserinstellingen cookies te weigeren, mag Google niet afleiden dat de betrokkene instemt met deze gegevensverwerking.
Nog los van het feit dat Google al cookies plaatst op het moment dat haar verschillende websites laden, en aanvullend cookies plaatst op het moment dat de bezoeker op 'meer informatie' klikt, biedt de huidige pagina 'meer informatie' niet de mogelijkheid tot het verkrijgen van (ondubbelzinnige) toestemming.”
(meer volgt later)