Het Fraunhofer Heinrich Hertz Instituut in Berlijn presenteert de vinding dezer dagen op een beurs in Tokio. Een snelheid van 3 Gigabit per seconde is gehaald in het lab.
Eerder al waren voor wat wordt genoemd Visible light communication of ‘optisch draadloos’ snelheden tot 800 megabit per seconde gehaald in een lab en 500 Mb/s in een demonstratie buiten het lab. Het was me ontgaan, maar dat was dus al het moment van de uitvinding. Toent ging het gepaard met een bandbreedte van maximaal 30 MHz, het Duitse lab komt nu al tot 180 MHz.
Er is al een bedrijf actief, Pure VLC genaamd, dat een Li-Fi development kit aanbiedt. De oprichter is ook de uitvinder, de Duitser Harald Haas van de University of Edinburgh. Hij heeft al tijdens de TED Global in 2011 zijn vinding gepresenteerd.
Vanuit het Duitse lab is per lichtfrequentie 1 Gb/s haalbaar.. Met drie frequenties van een led lamp is een snelheid van 3 Gb/s te behalen; oftewel zo’n dertig keer de snelheid van wifi. Gebruikt wifi microgolven met een relatief lage frequentie en lange golflengte, licht komt met een veel kortere golflengte in een hoge frequentie.
Er is geen antenne voor dataoverdracht nodig maar een fotodetector die het licht traceert. Je hebt dus wel lichtbereik nodig, dat wil zeggen verbinding in dezelfde ruimte. Binnen een woning betekent dit in elke kamer een led-dataverbinding.
De uitvinders verwachten belangrijke doorbraken voor draadloze toepassing met auto’s en in ziekenhuizen, maar ook op plekken waar straling moeilijk is of vaak gestoord wordt, zoals op beurzen en in fabriekshallen.
Wat me ook zinnig lijkt is een vermindering van de schadelijke straling. Nu nemen we de voortdurend toenemende straling van mobiele communicatie nog voor lief, net als we de vele verkeersslachtoffers als de prijs voor mobiliteit gaarne betalen. De zorg om straling zal toenemen.
Draadloos internet via licht had natuurlijk een uitvinding van Philips moeten zijn, maar die zal het wellicht vroeg gaan toepassen in allerhande verlichting.