Wordt het Twitter of BlueSky? Het is een vraag die in mijn omgeving, en op veel meer plekken, nogal opspeelt. Zeker nu Twitter geen Twitter meer heet, maar is gekaapt door het wandelende ophefkanon Elon Musk. Die het vertrouwde blauwe vogeltje prompt verving door die X, als het logo van de slechterik uit een James Bond-film.
Nee, dan BlueSky! Geen blauw vogeltje, wel een blauw vlindertje. En iedereen doet er zo normaal tegen elkaar, ging al snel het verhaal. “Ik zit er nu al een paar maanden, en niemand heeft nog verkrachtingsfantasieën tegen me geuit”, zei iemand verbaasd.
Ook ik zat er een paar maanden. En, ik heb het geprobeerd, ik vind het geen fijne plek. Wat de BS’ers verbindt, is vooral hun heimwee naar Twitter, en hun afkeer van X, Musk, en eigenlijk alles wat rechts is.
Dat mag natuurlijk. Maar het geeft ook een rare, betweterige, in zichzelf gekeerde, revanchistische sfeer. Alsof je een vergadering van een of andere verzetsclub binnenwandelt. Gewapper met vingers. Mensen die zichzelf erg serieus nemen. Geen bier, maar fairtradekoffie met havermelk.
Zal vast ook aan mij liggen hoor, dat het niet klikt. Maar Blue, het nieuwe Twitter? Nâh...
Blue heeft dezelfde weeffouten, waardoor mensen snel tegenover elkaar staan. Een medium waar je elkaar anoniem korte tekstjes toe kunt schieten, zónder bijbehorende sociale cues (gezichtsuitdrukking, stem, lach): het is vragen om problemen.
Ook op BlueSky werd ik achter mijn rug om met screenshots van oude berichten getrold. Wel door de chef Opinie van NRC trouwens: pure kwaliteit.
Ook op BlueSky slaan ze je met filmpjes om je oren. Ook op BlueSky word je uitgescholden. Niet voor lul of klootzak trouwens. Wel: “deze man is in een laboratorium gekweekt om iedereen het bloed onder hun nagels vandaan te halen met de domst mogelijke opmerkingen.”
Auw, that hurts!
De goeden natuurlijk niet te na gesproken. Die zijn er óók, altijd. De stille meerderheid. Een van die aardige BlueSky’ers, een vrouw die ik ook ken van Twitter, laat me weten dat ze vanwege haar werk naar BlueSky verhuisde:
“Plus, ik word de reacties op X soms echt zat. Aan de andere kant is het hier een enorme zelfvoldane bubbel, waar geen enkel eigenwijs randje aan zit. Brrr.”
Ik pak de telefoon, en swipe het blauwe vlindertje de prullenbak in. Dag BS, het waren twee fantastische maanden!
Met een medium dat je af kunt korten tot ‘BS’, is het ook vragen om gedoe.
*) Deze opinie verscheen eerder op de nieuwe Substack van Maarten Keulemans, waarop u zich kunt abonneren