In 2015 vertelde de leider van de Mexicaanse PRI-partij de New York Times dat hij “zich zou houden aan beproefde en vertrouwde campagnemiddelen, zoals opiniepeilingen en politieke intuïtie” en zou vertrouwen op “de ouderwetse manier” om de verkiezingen in het land te winnen.

Zijn partij was betrapt op het gebruik van neurowetenschappen om de mening van kiezers over hun presidentskandidaat te peilen en de partij was in verlegenheid gebracht. Vervolgens weten we uit andere bronnen dat de partij doorging met het gebruik van neurowetenschappelijke technieken. Iemand beschreef hun aanpak zelfs als “de nieuwe manier om verkiezingen te winnen”.

De aanpak heet neuropolitiek en maakt gebruik van hersenwetenschap om onze politiek uitingen te begrijpen. Het past de inzichten van de neurologie toe om te verklaren waarom we deelnemen aan protesten, op bepaalde partijen stemmen; en zelfs waarom we liegen over onze ware gevoelens in opiniepeilingen, waardoor de resultaten mogelijk vertekend worden om het publiek een valse indruk te geven van wie er gaat winnen.

Ik heb neurowetenschappen gestudeerd voordat ik promoveerde in de politieke wetenschappen. In die tijd was de studie van de hersenen een utopische vorm van onderzoek, maar dit is veranderd; met politieke gevolgen. De Mexicaanse zaak is één voorbeeld van politici die neurowetenschappen gebruiken om voordelen te behalen met verkiezingen, maar er zijn er nog veel meer, waarover ik schrijf in mijn nieuwe boek Het politieke brein.

Het lijkt misschien sciencefiction. Maar het is een feit. We weten al veel over hoe onze hersenen onze politieke overtuigingen beïnvloeden en onze politieke standpunten onthullen. Hier zijn slechts vier elementen die je hersenen kunnen onthullen over je politieke voorkeur, er zijn er nog veel meer.

1. Welke politici vind je leuk?

Laten we met de basis beginnen. Dankzij de vooruitgang in de sociale neurowetenschappen kunnen we de delen van de hersenen identificeren die geactiveerd worden wanneer je naar politieke advertenties kijkt. We kunnen dit doen dankzij functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI-scans).

Als we nadenken, hebben de hersenen zuurstof nodig. Deze zuurstof wordt vervoerd met bloed. Omdat bloed ijzer bevat, dat magnetisch is, wordt het zichtbaar in een magnetische scanner. Dus als ik foto's zie van een persoon in nood, zal er meer bloed stromen naar een gebied aan de kant van de hersenen dat de insula wordt genoemd.

Om een voorbeeld te geven: als we iets willen kopen - of als we een bepaalde verkiezingskandidaat leuk vinden - activeren we een deel van de hersenen dat het ventrale striatum wordt genoemd. Het maakt deel uit van de zogenaamde basale ganglia, een deel van de hersenen dat geassocieerd wordt met beloningen.

Dus als je hersenen geactiveerd worden wanneer je kandidaat A ziet, is dat een aanwijzing dat je op hem of haar zult stemmen.

Dit werkt ook op microniveau. Wanneer we iets leuk vinden, wordt het gebied gebombardeerd met een neurotransmitter genaamd dopamine. Als we foto's of films zien van een kandidaat die we leuk vinden, is er meer dopamine in het ventrale striatum.

2. Als je centrum-links bent

We moeten voorzichtig zijn omdat de hersenen een complexe machine zijn en geen enkel gebied verantwoordelijk is voor de wijze waarop we denken. Maar sommige gebieden worden geassocieerd met politiek denken.

Uit een onderzoek -  mede geschreven door acteur Colin Firth - blijkt dat “meer liberalisme [links denken] in verband werd gebracht met een groter volume grijze stof in de cortex cingulate anterior”. Dit deel van de hersenen wordt in verband gebracht met empathie. Dus dit zou erop kunnen duiden dat linkse mensen empathischer zijn.

We moeten er misschien aan toevoegen dat Firth, de ster van The King's Speech, Pride and Prejudice en Bridget Jones' Diary gastredacteur was van het BBC-radioprogramma Today toen hij onderzoekers de opdracht gaf tot dit onderzoek. Hij heeft geen tweede carrière als neurowetenschapper, maar het werk dat hij initieerde is legitieme wetenschap die is beoordeeld door vakgenoten en gepubliceerd in een erkend biologietijdschrift.

3. Als je centrumrechts bent

Dat was het linkse brein. Hoe zit het met conservatieven of centrumrechts? Nou, mensen met deze overtuigingen zijn meestal sceptisch over verandering en voorzichtig als ze keuzes maken. Het hersengebied dat geassocieerd wordt met deze eigenschappen is de dorsolaterale prefrontale cortex, aan de bovenkant van de hersenen.

Onderzoekers ontdekten dat dit deel werd geactiveerd wanneer proefpersonen werden blootgesteld aan videoclips met politieke boodschappen of beelden van mensen die een alternatieve levensstijl hebben - iets dat misschien duidt op een negatieve reactie op deze levensstijlen.

4. Als je ontvankelijk bent voor autoritarisme

Sommige mensen nemen extremere standpunten in, bijvoorbeeld degenen religieuze fundamentalisten die bereid zijn om geweld te gebruiken om bijvoorbeeld abortus te stoppen. Anderen identificeren zichzelf met uiterst rechts van het politieke spectrum.

Uit een klein onderzoek onder deze mensen bleek dat hun hersenen - onder de fMRI-scanner - tekenen vertonen van schade aan de zogenaamde ventro-mediale prefrontale cortex. Dit is een gebied dat in verband wordt gebracht met sociale intelligentie en tolerantie.

Het is verleidelijk om conclusies te trekken, maar er moet aan worden toegevoegd dat extreemrechtse en extreemlinkse mensen een activatie van de amygdala vertonen wanneer ze clips van politieke tegenstanders te zien krijgen. De amygdala is het deel van de hersenen dat in actie komt als we in levensgevaar zijn, zoals wanneer we een slang zien.

Het voorspellende brein

Sommigen vinden dit misschien eng. Misschien is het dat ook wel. Wat je ook denkt, we weten al dat we ideologie kunnen voorspellen met een nauwkeurigheid tot 85 procent.

Neuropolitiek is zeker curieus en misschien zelfs verontrustend, maar wanneer het gebruikt wordt in zuiver onderzoek, opent het een vooruitzicht om natuurwetenschappen te combineren met de moraalwetenschappen. Zoals de filosoof David Hume droomde te doen in de 18e eeuw, toen hij trachtte “de experimentele methode van redeneren te introduceren in morele onderwerpen”, kunnen ook wij pogen om wetenschap en filosofie te combineren.

Je zou ervoor kunnen kiezen om het te negeren, maar het is geen fictie meer en wordt gebruikt in politieke propaganda. Wanneer deze kennis misbruikt wordt, kan ze gevaarlijk zijn. Daarom moeten we erover praten.

*) Matt Qvortrup onderzoekt en doceert vanuit de leerstoel Toegepaste Politieke Wetenschap, Universiteit van Coventry

**) Dit artikel is vertaald uit <a href="https://theconversation.com">The Conversation</a> onder een Creative Commons licentie. Hier staat het <a href="https://theconversation.com/your-brain-can-reveal-if-youre-rightwing-plus-three-other-things-it-tells-us-about-your-politics-226175">originele artikel</a>.</p>

***) Beeld: Wikipedia