De Volkskrant publiceert een groot verhaal over Kraay onder de titel 'Opeens een crimineel'. De tendens lijkt sterk op wat Netkwesties publiceerde en toen heette hij nog Michel Kraaij. De ij is een y geworden in de openbaarheid. Maar oorspronkelijk was het in een mooi artikel van Tonie van Ringelestijn over de veroordeelde Michel K uit 2003.
Dit artikel staat wat verminkt online maar als u naar beneden rolt is het goed te volgen. Een vervolg was er naar aanleiding van het seponeren van aangiften tegen de opdrachtgevers van Kraaij: ING, ABN-Amro, Fortis en Amev, advocatenkantoren als Houthoff Buruma, Nautha Dutilh en landsadvocaat Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn; en ook misdaadverslaggever Peter R. de Vries en grotere informatiebureaus als Goderie van Groen.
Ook anno 2009 is Kraaij daar nog verbolgen over. Zelf moest hij immers een halfjaar brommen en verloor nog 150.000 euro aan een schikking en juridische kosten. Op zijn website Michelkraay.nl doet hij alles uit de doeken trekt ten strijde tegen informatiehandel. In het artikel in de Volkskrant zegt Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn dat ze de site nauwlettend in de gaten houdt of die geen belastende informatie verspreidt.
De wereld op zijn kop, zou je denken. Overigens moet Kraaij niet doen of hij niet wist dat hij fout zat, toch? Hij zegt nu: "Er is altijd spanning tussen het recht van burgers op privacy, en de belangen van slachtoffers en gedupeerden – die zo veel mogelijk willen weten van de dader."