Politie zat fout met kinderpornofilter

Minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin (CDA) liet wetenschappelijk onderzoek doen en verspreidt daarover een persbericht. Dat spreekt uiteraard niet met zoveel woorden over de fout van de politie, maar in de brief aan de Tweede Kamer is de minister duidelijk: "De juridische grondslag voor het blokkeren van websites op grond van een zwarte lijst die door het KLPD wordt bijhouden en aan ISP’s wordt verstrekt, is problematisch. De onderzoekers komen namelijk tot de conclusie dat voor deze werkwijze het KLPD niet beschikt over de bevoegdheid tot het (doen) filteren en blokkeren van websites met kinderpornografisch materiaal…. Een dergelijke activiteit kan niet worden gebaseerd op artikel 2 Politiewet 1993, maar vereist een expliciete wettelijke basis vanwege de mogelijke beperking van het uitoefenen van het grondwettelijk beschermde recht op de vrijheid van meningsuiting." De politie ging ook niet goed te werk: "Het onderzoek, dat mede een schouw van de werkwijze van het KLPD bij het samenstellen van de zwarte lijst omvat, maakt voorts duidelijk dat de onderzoekers kritisch zijn over de kwaliteit van het werkproces en over de kwaliteit van de lijst als het resultaat daarvan." Dat is ook heel moeilijk en de politie is mogelijk blij ervan verlost te zijn: "Daarnaast merken de onderzoekers op dat wat op de lijst komt niet meer dan het topje van de ijsberg kan zijn. Naast deze inhoudelijke kritiek op de gang van zaken bij het vaststellen van de blokkeerlijst, stellen de onderzoekers dat de tijdsinvestering voor het actualiseren van de lijst gezien de opsporingstaak van de politie een onevenredig grote aanslag op de beschikbare tijd van rechercheurs legt." De door de politie en UPC gebruikte lijst was niet effectief: "Wat betreft de effectiviteit stellen de onderzoekers dat zij géén feitelijke onderbouwing hebben gevonden voor de aanname dat met filteren en blokkeren op een effectieve en duurzame wijze ongewenste informatie voor gebruikers van het internet onbereikbaar wordt gemaakt. De onderzoekers wijzen er voorts op dat filteren en blokkeren níet effectief is tegen personen met een pedofiele voorkeur die onderling kinderpornografisch materiaal uitwisselen. Zij bewandelen andere wegen op het internet zoals newsgroups en peer to peer toepassingen. Anders gezegd, deze personen zullen de websites niet bezoeken om aan kinderpornografisch materiaal te komen: zij maken ook steeds vaker gebruik van ingewikkelder technieken zoals versleuteling. De onderzoekers stellen dat het meest haalbare doel van blokkeren is dat het voor de gemiddelde gebruiker van internet moeilijker wordt om aan de gewenste informatie te komen. Let wel, die informatie wordt moeilijker bereikbaar en niet onbereikbaar." Later meer op Netkwesties.