Mijn vrouw en ik hebben ooit in vijf maanden tijd door alle zeven Midden-Amerikaanse landen gebackpackt. We besloten de 100 Things Challenge aan te gaan en ons leven voor de reis te vereenvoudigen. Mijn Blackberry bleef thuis. We hadden het zo naar ons zin in Costa Rica, Mexico en op de Beliziaanse eilanden, dat we bij thuiskomst besloten om de Blackberry pas weer aan te zetten als we hem echt nodig hadden.

Dat was tien jaar geleden, en ik heb hem nog steeds uit staan.

Sindsdien bezocht ik 40 landen (inclusief Noord-Korea en het Vaticaan), produceerde vier films, publiceerde vier boeken en honderden artikelen geschreven, maakte een autoreis van 100.000 mijl door 48 staten en 10 Canadese provincies, en hield spreekbeurten in ruim 300 steden. Voor niets van dit alles was de hulp nodig van de grote tech-miljardairs en hun ‘life-changing technology’.

Ik vind het heerlijk om geen mobieltje te hebben. De meeste mensen hebben eigenlijk geen telefoon nodig om een bloeiend leven te ervaren. Sterker nog, ik beweer dat jij, net als ik, bijna zeker evenmin een telefoon nodig hebt. Sterker nog, je leven wint aan kwaliteit zonder een telefoon. Die mijn kosten-batenanalyse met minstens veertien redenen om afscheid van je telefoon te nemen:

Telefoons kosten geld, dus tijd

Toen ik mijn bankgegevens doornam en alle telefoonaankopen, activeringskosten, regulerie tarieven, roamingkosten, upgrades, gebruiksoverschrijdingen, kosten voor vervroegde beëindiging, verborgen kosten en accessoires bij elkaar optelde, had ik 5.000 euro bespaard in minder dan vier jaar; netto, na belastingen.

Geld dat honderden uren kost om te verdienen. Toen ik opzettelijk probeerde om meer tijd in mijn leven te creëren, realiseerde ik me dat mijn telefoon me niet meer tijd bespaarde dan hij me kostte.

Telefoons leiden enorm af

Helaas zijn telefoons voor de overgrote meerderheid van de gebruikers een giftig, angstopwekkend, privacy-eroderend, slaap rovend, werk afleidend, reclame-spuiende, tijdverslindend wormgat naar nergens geworden.

Amerikanen brengen meer dan vijf uur per dag op hun telefoon door en checken deze 58 keer. En laten we niet doen alsof dit productieve tijd is. Millennials zijn 50 minuten per dag met berichtjes in de weer. De 1,4 miljard dagelijks actieve gebruikers van Facebook loggen gemiddeld een uur per dag in. Tel daarbij op de aandacht voor alle andere sociale media platforms, plus Youtube en de streamers, plus porno en hooky meme sites, en je realiseert je al snel dat we telefoons moeten noemen wat ze werkelijk zijn: afleidende apparaten.

Zo afleidend, in feite, dat het de aandacht verkort, het vermogen van de gebruiker vermindert om zich echt te concentreren en geconcentreerd te werken.

Erger nog, telefoons weerhouden ons ervan werkelijk te zijn. In plaats van een mooie plek te bezoeken en die te aanschouwen, de geschiedenis, betekenis en betekenis ervan te overdenken, documenteren we het valse moment, zenden het uit naar anderen, hoopvol uitziend naar hun reacties. In plaats van momenten te creëren, maken we er aldoor beelden van voor anderen en voor later.

Telefoons zijn zeer verslavend

Ik heb neurochirurgen geïnterviewd toen ik een documentaire over pornografie maakte, en ik weet dus heel goed hoe verslavend telefoons zijn geworden. Een hersenchirurg vertelde ons over onderzoek waarin vogels de aandacht voor de echte, eigen eieren al snel verruilde voor die van de glimmende en verblinde eieren die in har nest waren gelegd.

Schermen werken als verblindende eieren voor mensen; we negeren altijd de realiteit voor het glanzende digitale alternatief. Daarom vervangt porno seks. Het is de reden waarom reisfoto's op Instagram er beter uitzien dan de werkelijkheid. Daarom ziet jouw avocado toast er nooit zo mooi uit als die van een foodblogger.

En het is de reden waarom je niet van huis kan gaan zonder je telefoon.

Telefoons stimuleren extremisme

Is het je opgevallen dat de algoritmes die het internet regeren, ons allemaal in de richting van extremistische standpunten en identiteiten sturen?

We hebben rechtse extremisten die geloven in QAnon.

We hebben extremisten aan de linkerkant die geloven dat een wit uiterlijk een ziekte is.

We hebben extremisten die hardcore anti-vaxxers zijn.

We hebben extremisten die "vrije" markt kapitalisten zijn.

We hebben veganisten en carnivoren.

We hebben rabiate Bitcoin evangelisten.

We hebben wetenschap-ontkenners aan beide uitersten.

De belangrijke algoritmen zijn ontworpen om mensen in een spiraal naar steeds lucratiever kliks te sturen. Zodra de bots uitvinden in welke stroming je thuishoort, willen ze een ware gelovige van je maken, want sektevolgelingen zijn zeer winstgevend.

Telefoons dienen observatie en controle

Ja, natuurlijk, ze luisteren naar elk woord dat je zegt.

En zoals Edward Snowden's Vault 7 datalek onthulde, hebben de Five Eyes landen toegang tot een achterdeur in apparatuur van elke grote telefoonleverancier, inclusief Apple. Big Tech en Big Government leggen dossiers aan over iedereen, volgen onze bewegingen, houden onze uitgaven in de gaten en begrijpen onze gewoonten en motivaties. Zoals The Social Dilemma heeft aangetoond, kennen deze algoritmen ons nu al beter dan onze eigen partners.

Hoewel Westerse landen nog niet begonnen zijn met het gebruiken van deze groeiende schat aan gegevens om hun burgers direct te controleren en om gedrag af te dwingen, zoals sommige landen in het Oosten, kun je erop wachten tot ze hun kans grijpen om dat wel te doen.

Telefoons manipuleren ons gedrag

Wat is het belangrijkste commerciële doel van de smartphone?

Het is geen strikvraag. Gebaseerd op de omzetten van Big Tech, is het antwoord onmiskenbaar het maximaliseren van advertentie-inkomsten; op afstand gevolgd door verkoop van apps en als derde de periodieke vervanging van het apparaat. Door advertenties op de smartphones FAANGs miljardenbedrijven geworden.

De realiteit is dat alle hulpmiddelen ons gebruiken. Een hamer kan geen spijker slaan zonder een mens te gebruiken. Een zaag kan geen plank zagen zonder een mens te gebruiken. Een telefoon kan geen advertenties afleveren zonder een mens te gebruiken.

Telefoons ontkoppelen ons van de werkelijkheid

Een paar jaar geleden volgde ik een maand lang een uitgeverscursus in Oxford, en op de laatste avond gingen we met een stel wat drinken. Toen ik in de richting van een café liep, keek een van de vrouwen op van de Google-kaart op haar telefoon. ‘Hoe weet je waar je heen gaat?’

Ik besefte dat de meeste van mijn studiegenoten, die net een maand in een van de mooiste steden ter wereld hadden doorgebracht, volledig verdwaald waren zonder hun telefoon. Ik daarentegen ken de weg in de meeste grote Europese steden - ik kan op Gatwick of Heathrow uit het vliegtuig stappen en mijn weg vinden naar bijna elke hoek van Londen, of Edinburgh, Parijs, Berlijn, of zelfs Jeruzalem. Ik ken die plaatsen.

Telefoons voorkomen bevruchting (grapje, geen grapje)

Mobiele telefoons bestralen je kostbare lichaamsdelen. Volgens wetenschappelijk onderzoek verminderen de beweeglijkheid en levensvatbaarheid van zaadcelen door straling van een nabije telefoon.

Telefoons beschadigen ons lichaam

Telefoons brengen de gezondheid van onze nek, schouders, ruggen, polsen, ogen en vooral onze hersenen op lange termijn ernstig in gevaar. En we voeden een generatie op van schele ogen, carpale tunnels, gekromde nekken en te veel zitten.

Mijn overgrootvader kon een Cessna-motor dragen en tilde op zijn vijftigste nog de achterkant van een auto op. Onze achterkleinkinderen zullen blij zijn als ze een boterham kunnen optillen tot aan het mondgat onder hun VR-headset.

Homo sapiens is gewoon duidelijk niet fysiek aangepast om de hele dag op telefoons te zitten.

Telefoons maken ons toegankelijk

Ze zeggen dat ‘schaarste begeerte kweekt’, maar ik balanceer ergens tussen After Earth en Oblivion. Ik vind het prima; ik speel graag hard-to-get.

Het niet hebben van een telefoon en niet 24/7 bereikbaar zijn, stelt me in staat om me echt te concentreren op mijn voornaamste projecten: het schrijven van boeken en films, mijn vrouw en vrienden liefhebben en het genieten van de natuur; in plaats van het moeten verorberen van online argumenten over de magnetische krachten van Covid-vaccins.

Lees Deep Work van Cal Newport.

Telefoons storen echte relaties

Mijn vrouw wordt er gek van als ze met een vriend in gesprek is en die zegt ‘Ik luister’ terwijl ze haar Twitter-feed checkt. Meestal loopt ze dan de kamer uit om te kijken of ze het wel merken.

Als ik een telefoon had, zou mijn huwelijk er veel slechter aan toe zijn. Ik ben namelijk snel afgeleid, en de digitale wereld is bijna altijd interessanter dan het fysieke heden. Maar mijn vrouw verdient mijn onverstoorde aandacht.

En ik kan niet tellen hoeveel relaties ik al heb moeten herstellen na een uit de context gerukte digitale mededeling.

En hoe graag ik mijn leven ook zou willen live-casten via gefilterde Instagram-foto's (mijn vrouw en ik leiden tenslotte een literair leven aan zee), wij geven de voorkeur aan nachtelijke gesprekken met echte vrienden rond een echt vuur.

Telefoons verstoren onze empathie

Telefoons maken ons egoïstisch. In plaats van uit te kijken naar anderen, draait alles bij telefoons om onszelf. Ze vermaken ons, pacificeren ons, onderwijzen ons. Ze plaatsen ons in het centrum van de wereld. Ze wennen ons aan onmiddellijke bevrediging. Telefoons maken ons passieve consumenten in plaats van actieve bijdragers.

Zoals een lezer me onlangs e-mailde: Ik gaf mijn mobiele telefoon meer dan een jaar geleden op. Naarmate mijn leven voller en rijker werd, werd ik steeds verdrietiger om alle mensen die medelijden met me hadden, boos op me leken, of deden alsof ik hen vroeg om te volgen. Ik wist dat als ik mijn eigen ‘experimenten met waarheid’ zou proberen, zoals Gandhi zijn werken noemde, ik vrij snel gek zou lijken, maar de andere kant op zou kunnen gaan dan de gekke dikke ikke consumentenmarkt.

Telefoons doen mensen pijn

Je hebt waarschijnlijk al gehoord over bloedtelefoons. Mobiele telefoons bevatten coltan en andere conflictmineralen, en als je vrouw in Afrika geboren is, slaat dat dicht bij huis toe. Ik kwam erachter dat veel van onze westerse aankopen mensen in armere landen schaden - mobiele telefoons inbegrepen. Ik moest kiezen tussen mijn comfort en mijn principes. Mensen zijn belangrijker dan gemak.

Nog meer redenen om geen telefoon te hebben:

- Ze elimineren aanwezigheid.

- Ze vervangen het geheugen.

- Ze dienen als surrogaat voor echt begrip.

- Ze belemmeren volwassenheid.

- Ze bemiddelen en scheiden.

- Ze zijn diep ontmenselijkend.

Geen noodzakelijke behoefte

Mensen hebben auto's en mobieltjes en drinken koffie omdat dat is wat mensen doen, toch? Zoals ik het zie, als vorige generaties in staat waren om de nazi's te verslaan, wolkenkrabbers te bouwen en een man op de maan te zetten - allemaal zonder het gebruik van een iPhone - kunnen wij het ook redden.

We moeten heel eerlijk zijn: mobiele telefoons zijn geen echte noodzaak. Ze zijn een potentieel zeer nuttig gemak en een zeer verslavend stukje controle technologie.

De wetenschap is duidelijk: Homo sapiens heeft geen beeldschermtechnologie nodig om te overleven en te gedijen. Sterker nog, ik ben er zeker van dat we allemaal veel beter af zouden zijn met minder schermen in ons leven. We zijn gewoon niet aangepast aan digitale apparaten - niet fysiek, mentaal, emotioneel, of relationeel.

Maar ik heb het nodig voor mijn werk!

Zorg dan dat je bedrijf een werktelefoon voor je koopt die je op je werk kunt gebruiken en 's avonds achterlaat in je kantoor. (De meeste mensen hebben nooit bijgehouden hoe weinig productieve tijd er eigenlijk aan een telefoon wordt besteed).

"Maar een iPhone is als een computer en horloge en GPS gecombineerd!"

Nou en? Al die dingen bestaan nog steeds.

Maar hoe blijf je in contact met mensen?

Skype, Zoom, Facebook Messenger, e-mail op de vaste computer. Maar het mooie is dat als ik offline ben, ik offline ben. Totaal niet afgeleid en aanwezig in het moment. Laat alsjeblieft een voicemail achter bij de piep.

Hoe zit het met noodgevallen?

Echte noodgevallen komen bijna nooit voor en mensen overschatten hun gewichtigheid ernstig. In de afgelopen tien jaar zijn er maar drie noodgevallen geweest waarbij een telefoon van pas was gekomen, alle drie met de auto. W deden gewoon wat mensen een eeuw voor de telefoon deden - we hadden in ongeveer twee minuten een auto of een sleepwagen gevonden. En vergeet niet: iedereen heeft nu een telefoon, en mensen hebben over het algemeen genoeg goede wil om anderen in nood te helpen.

Hoe blijf je op de hoogte?

We hebben nog steeds het internet, maar ik geloof dat de nieuwsverslaving van de maatschappij zeer problematisch is. Zoals ik schreef in een artikel over het afkicken van je tech-verslaving, is de realiteit dat het commerciële nieuws van vandaag gewoon opinie + commentaar is. Je hebt geen behoefte aan het hierop attenderen van je hersenen de hele dag door.

Hoe zou ik anders Jared A. Brock's Medium artikelen kunnen lezen?!

Critici die dit opmerken, kunnen zich niet eens inbeelden dat het mogelijk is om dit artikel te lezen op iets anders dan een telefoon. Het is bijna alsof ze vergeten zijn dat computers en tablets bestaan of dat ze het plezier verloren hebben om een fysiek tijdschrift te kopen en een namiddag op het strand of in het park door te brengen in de glorieuze pagina's.

Kies je uitdaging

Als mensen ontdekken dat ik geen telefoon heb, doorlopen veel van hen onmiddellijk de stadia van rouw - shock, ontkenning, woede, onderhandelen, depressie... maar ze komen zelden tot aanvaarding.

Ze zijn te veel gecultiveerd. Ze zijn voorgelicht en wijsgemaakt dat ze er echt een nodig hebben. Bovenal voelen ze zich ongegrond bedreigd, alsof ik hun telefoon ga afpakken of zo. Uiteraard doe ik dat niet, maar mijn uitdaging is simpel: maak je eigen kosten-batenanalyse en trek een eerlijke conclusie. We willen allemaal bewust leven, toch? Waarom laten we dan onze levens leiden door onze telefoons in plaats van andersom?

Maak tenminste een inventarisatie van je huidige telefoongebruik. Wees heel eerlijk. Schrijf daarnaast je diepste wens over gebruik van internet en de rol van de computer en telefoon daarin; je droomscenario.

Vergelijk nu de werkelijkheid met de droom. Zoek dan een manier om de kloof te overbruggen en hou vast aan je conclusies. Dit zal een immens moeilijke oefening zijn, maar je toekomstige zelf zal je dankbaar zijn dat je vandaag het heft in handen neemt.

Ik moedig al mijn nieuwe vrienden aan om te experimenteren met elk van de volgende uitdagingen:

- Ga een jaar/maand/week zonder telefoon. Vraag anderen om je te vergezellen. Zorg ervoor dat je het lang genoeg doet om door de ontwenning heen te komen naar een nieuw en beter normaal.

- Vraag je baas/bedrijf om een werktelefoon. Laat de werktelefoon op het werk en de huistelefoon thuis of in uw auto.

- Zet je telefoon uit voor het avondeten en laat hem uit tot na het ontbijt elke dag.

- Neem een keer per week een digitale sabbat waarin je 24 uur zonder beeldschermen doorbrengt.

- Of gooi je telefoon gewoon voorgoed weg.

Ik garandeer je dat je leven zal verbeteren.

Want, in plaats van iets te zijn wat je niet bent - een homo digitalis - zul je meer ervaren van wie je werkelijk bent:

een mens...

*) Jared A. Brock is een telefoonloze futurist, auteur, filmmaker en schrijver over politiek en geldzaken toor Time, Esquire, Guardian, Huffington Post en USA Today. Abonneren op zijn eigen kanaal is mogelijk op  SurvivingTomorrow.org