E-mail bewijzen en bewaren

Op een toegankelijke manier schrijft Van Assem hoe het precies zit met e-mail als bewijs in Nederland en Europa. Ze onderscheidt het onderzoek voor het bestuursrecht, het civiele recht en het strafrecht. Voor de eerste twee is er geen twijfel mogelijk: e-mail kun je inbrengen als overtuigend bewijs, ook al is e-mail nog geen 'authentieke akte'. In het strafrecht kan e-mail ook als bewijs dienen. Het bericht met een beeldbestand als bijlage is dan te tonen tijdens de rechtszitting en behoort tot de 'eigen waarneming van de rechter'. E-mail berichten vallen op basis van de ruimte uitleg die de strafrechter toekent aan geschrift, onder het wettig bewijsmiddel 'schriftelijke bescheiden' en worden als steunbewijs toegelaten in het strafproces. Het is steeds aan de rechter om de bewijskracht te bepalen. Iedere rechter weet langzamerhand dat e-mail vrij eenvoudig te vervalsen is, dus zal persoonlijk bepalen hoe groot het risico hierop is in het onderhavige geval. Uit de wetgeving vloeit dat e-mail berichten zeven jaar bewaard moeten worden en dat de berichten betrouwbaar, toegankelijk en controleerbaar moeten zijn. Maar voor specifieke sectoren gelden weer andere regels, zoals voor de overheid een bewaartermijn van ruim honderd jaar in sommige gevallen. Maar persoonsgegevens, dus ook in e-mail, mag je niet langer bewaren dan noodzakelijk. Het boek is te bestellen voor 40 euro. Er is ook een weblog over het onderwerp.