Weer sneeuwen feiten onder in een debat, nu die uit het Regeerakkoord over het Wiv-referendum. Leest u mee:
In een boeiend vraaggesprek met de Volkskrant, afgenomen door Frank Hendrickx en Remco Meijer, staat over het referendum over de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2017:
Gaat het kabinet de uitslag overnemen?
Buma: 'We hebben al afgesproken dat we het referendum gaan afschaffen. Het is een rest uit het verleden. Een staartje. En ik wil dat die sleepwet doorgaat. Hier ga ik uiteindelijk de keuze maken dat we dit referendum niet beschouwen als een echt referendum. Ik zie niet goed hoe we de uitslag moeten overnemen, terwijl we eigenlijk al hebben afgesproken dat we van het raadgevend referendum af willen.'
Zo denkt de rest van de coalitie er ook over?
Buma: 'Daar ga ik van uit, maar ik spreek niet voor de anderen. Mijn standpunt kan geen verrassing zijn.'
D66 dubbele tong?
Op FD.nl reageert Kees Verhoeven die het Wiv-debat in de Tweede Kamer één van de felste tegenstanders was op belangrijke onderdelen, op de uitspraken van Buma. Hij vindt ze ‘onverstandig’ en zegt ook: ‘We moeten afwachten wat het raadgevende advies van de bevolking is, en dan een verstandige afweging maken.’
Verhoeven wijst op FD.nl ook op een passage in het Regeerakkoord waarin volgens hem het ‘sleepnet’ wordt verworpen. Geparafraseerd staat er: ‘Ook verwijst het D66-Kamerlid naar het regeerakkoord, waarin het willekeurig en massaal verzamelen van gegevens van burgers in Nederland of het buitenland wordt uitgesloten.’
Dat is op zich juist, maar het verdient aanbeveling om de letterlijke tekst erbij te halen, waar het urenlang debatteren over een compromis vanaf druipt. Er staat: ‘Van het willekeurig en massaal verzamelen van gegevens van burgers in Nederland of het buitenland (‘sleepnet’) kan, mag en zal geen sprake zijn.’
Er staat dus niet enkel dat er geen sprake van massaal verzamelen ‘kan’ en ‘mag’ zijn, maar ook dat dit niet ‘zal’ gebeuren. Dat kun je op twee manieren uitleggen: de aangenomen wet zal er niet toe leiden dat massaal gegevens worden verzameld en uitgewisseld. Of dat dit alsnog geregeld zal worden, bijvoorbeeld na het referendum.
Echter, de rest van de tekst hierover in het Regeerakkoord laat zien dat het CDA van Buma gelijk heeft, en Verhoeven zich met D66 zal schikken: ‘Daarom zal het kabinet bij de uitvoering strikt de hand houden aan de extra waarborgen in deze wet.’
Niet eerder dan met evaluatie
Dit bevestigt onomwonden dat de nieuwe regering vasthoudt aan de Wiv. Daarover kan geen misverstand bestaan en het is de vraag hoe D66 en met name Kees Verhoeven dit gaan uitleggen.
Immers, bovendien staat de volgende bevestiging van de aangenomen Wiv vervolgens in het Regeerakkoord van VVD, CDA, D66 en CU: ‘De evaluatie, waarbij aan dit punt bijzonder belang zal worden toegekend, wordt vervroegd uitgevoerd door een onafhankelijke commissie en zal in ieder geval niet later beginnen dan twee jaar na inwerkingtreding. Indien de evaluatie hiertoe aanleiding geeft, zal het kabinet voorstellen additionele waarborgen in de wet op te nemen en het toezicht hierop te versterken.’
En hier heeft D66, inclusief Kees Verhoeven, voor getekend. Ook al heeft D66 als enige regeringspartij in de Tweede en Eerste Kamer tegen het Wiv-voorstel gestemd. VVD, CDA en ChristenUnie waren en blijven akkoord met de tekst.
Het referendum zou direct effect kunnen hebben in lijn met het Regeerakkoord als die evaluatie (‘niet later dan twee jaar’) direct erna zou plaatsvinden. Dat is in theorie mogelijk, maar praktisch curieus. Want hoe kun je de wet evalueren als deze nog nauwelijks in gebruik is?
PVV’s dubbele tong
Althans op dit punt van het ‘sleepnet’ is het standpunt van het Regeerakkoord pro behoud van de aangenomen Wiv-tekst. Er zou nog iets gedaan kunnen worden aan de bewaartermijn van drie jaar voor verzamelde relevant geachte data. Die termijn komt voort uit een angstig ‘je kunt maar nooit weten wanneer je het nog nodig hebt’ standpunt. Maar drie jaar bewaren is ook vol risico’s op hacken en lekken van opgeslagen data.
Niet enkel D66, ook de grootste oppositiepartij PVV, lijkt met dubbele tong te praten. De PVV stemt in met de spionagewet. Immers, die geeft de diensten meer armslag in bestrijding van het zo gevreesde moslimterrorisme. In weerwil van de afkeurende tweets van partijleider Wilders dit weekend op de uitlatingen van Buma over het referendum.
Buma en het CDA zien het referendum over de Wiv inhoudelijk ook niet zitten, zegt hij tegen de Volkskrant: ‘Dat is een buitengewoon ingewikkeld ding met enorme consequenties als het niet doorgaat. Daar kun je geen digitale vraag over stellen: ja of nee. Dat referendum wordt samen gehouden met de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar, maar sommige gemeenten hebben dan helemaal geen verkiezingen. Op sommige plekken krijg je dus een opkomst van 10 procent voor het referendum en op andere plekken van 70 procent. Daar is niet over nagedacht. Het klopt gewoon niet.'
Was de lobby tegen de wet door het nee-kamp al krachtig georganiseerd, inmiddels komt ook het ja-kamp in het gelid. Ronald Prins verklaarde in Follow the Money: ‘Onze overheid heeft een marketingprobleem. Als dat referendum er echt komt, ga ik stickers uitdelen: Liever de AIVD op het internet, dan een Rus in mijn laptop. Ik heb ze al klaarliggen.’
Voormalig directeur van AIVD-voorloper Binnenlandse Veiligheidsdienst Arthur Docters van Leeuwen maakte zich een week geleden sterk voor behoud van de aangenomen wet in het televisieprogramma WNL op Zondag: ‘Als tegenstanders van de wet hun zin krijgen, dan wordt Nederland onveiliger…Er zullen mensen door sneuvelen…Dan kunnen we geen garantie geven dat we geen aanslagen zullen zien.’
Dat laatste is niet hard te maken. Zo maken zowel het ja-kamp als het nee-kamp vooral gebruik van bangmakerij om het volk aan hun kant te krijgen. De een roept dat de privacy er volledig aan gaat, de ander dat terrorisme en andere vijanden dan vrij baan krijgen.
En beide kampen beweren dat de nieuwe vrijheid eraan gaat met de nieuwe wet: het nee-kamp dat de vrijheid van meningsuiting op de tocht staat, net ja-kamp dat terroristen, Russen etc. onze vrijheid bedreigen
Stemmers in het referendum zullen zich moeten verlaten op geloofwaardigheidsgehalte van deze houdingen en stellingen. Geen van beide kampen biedt een krachtige onderbouwing van de uitingen van angst.
Er hoeft geen angst te bestaan over 'misbruik' van de in de WIV-2017 genoemde bewaartermijn van drie jaar voor verzamelde relevant geachte data.
Die termijn is van belang omdat ook de tegenstanders van de inlichtingendiensten een langer geheugen hebben dan drie jaar en zelfs langer dan drie jaar de tijd nemen om een eventuele terroristische aanslag nauwkeurig voor te breiden. Het is dus belangrijk je archief op orde te hebben. Persoonsgegevens van de inlichtingendiensten worden nooit openbaar gemaakt en zorgvuldig gedurende tientallen jaren in kluizen bewaard. Dus wat is er nieuw?
Ook de beschreven 'angst' over het hacken van data is volledig misplaatst. De interne datasystemen van de AIVD / MIVD zijn niet aangesloten op de systemen van het internet, toch een voorwaarde om te kunnen hacken!
[Latere aanvulling]
Hackers/experts beweren: ‘Natuurlijk kan dat wel.’
Het is zonder internet theoretisch mogelijk, er zijn verschillende methoden, maar is bij de AIVD echter in praktijk heel moeilijk uit te voeren. En als iemand het kan, zijn het vooral – andere - inlichtingendiensten natuurlijk.
Maar dit lijkt mij bij de AIVD bijzonder onwaarschijnlijk. De dienst is de moeilijkst toegankelijke inlichtingendienst. Je kunt nooit binnenkomen met een datadrager en dus is het risico van een USB- aanval - voor zover dit al mogelijk is - zeer beperkt tot kwaadwillende mensen.
Grappig is dat wij nog steeds procederen over de oude Wiv in de zaak ‘Burgers tegen Plasterk’ die nu naar de Hoge Raad gaat. De schriftelijke toelichting is het laatste stuk in deze hele zaak. Die wisselden we vrijdag 3 november 2017 uit. Dan volgt er een conclusie van de Advocaat-Generaal, waarschijnlijk in februari en de uitspraak in mei, na het referendum.
Ik wacht de uitslag hiervan af en mogelijk gaan we door naar het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Dat is de horizon. We concentreren ons op deze zaak.
Zie het Regeerakkoord als een compromistekst. Het zit met name in het woord ‘willekeurig’ (en massaal) verzamelen van gegevens. Hoe leg je de term ‘willekeurig’ uit? Dat weet niemand.
De evaluatie van de nieuwe Wiv wordt vervroegd uitgevoerd, niet later dan twee jaar. Het is moeilijk om met vier coalitiepartijen waarvan drie het eens zijn met de wet en de vierde, D66 en vooral Kees Verhoeven, verklaard tegenstander is, tot overeenstemming te komen. Het moet voor D66 best wel zuur zijn dat het nu drie coalitiepartijen tegenover zich vindt die zich niets aantrekken van de uitslag van het raadgevend referendum.
Dat is nogal wat en ik kan me voorstellen dat dit direct een ongemakkelijk gevoel geeft in de coalitie. Eerst al het afschaffen van de wet op het raadgevend referendum, jarenlang door D66 als een kroonjuweel gezien. Nu al aankondigen dat je niet naar de kiezers zal luisteren in het Wiv-referendum is bizar en een politieke blunder. Dan gaat het alleen maar om de vraag of de politiek de kiezers nog mag schofferen. Want die wet voor het raadgevend referendum geldt nog steeds en burgers hebben gebruikgemaakt van hun democratisch recht met het vergaren van grote aantallen stemmen voor een referendum.
Wat te doen? Als de uitslag tegen de wet is moet je kijken hoe daarmee omgaat. Waarschijnlijk wordt de wet aangepast en opnieuw ingediend. Niet die hele wet hoeft te worden aangepast, maar het is een correctie op een te vergaande wet. Zo veel gremia hebben aangegeven dat de wet op onderdelen te ver gaat, Raad voor de Rechtspraak, de Raad van State, de toezichthouder. En vrijwel alle dertig amendementen zijn afgewezen.
Veel burgers zullen hun stem erover uiten, dus ik verwacht een mooie opkomst. En een mooie uitslag, dus tegen de wet. De Wiv brengt veel verbeteringen maar een hele hoop dingen zijn niet goed. Neem die bewaartermijn van drie jaar. De scherpe kantjes moeten eraf.’
Met dit inhoud van dit artikel kan ik instemmen.
Wel een algemene opmerking: Buma's aankondiging dat het referendum genegeerd zal worden is natuurlijk bizar. Maar net zo bizar is de houding die is gecultiveerd bij het vorige referendum: dat de 'wil van het volk' gerespecteerd zou moeten worden, ook al is het maar een raadgevend referendum.
Alsof er iets zou bestaan als 'het volk' dat 'een wil' heeft (laat staan een goed beredeneerde wil) en alsof die eenduidig zou blijken uit een referendum met een binaire vraagstelling, misleidende campagnes en daarna een minimale opkomst.
Ik zie het als blijk van incompetentie dat onze politici niet gewoon dat referendum laten plaatsvinden en daarna doen wat ze zelf het beste vinden. Puur onnozel dat Buma zich nu, net als Rutte toen, zo in de kaarten laat kijken.
En de verhalen van beide referenda maken volstrekt duidelijk wat iedereen al kon weten, namelijk dat referenda niet werken. Goed dat we geen bindende referenda hebben en laten we bidden dat ze er niet komen.
Zolang er een wet op het raadgevend referendum is, moet de regering die uitvoeren. Het lijkt mij in strijd met de strekking van die wet om al bij voorbaat te zeggen dat je de uitslag van een raadgevend referendum zult negeren. Dat kun je pas na politieke deliberatie doen.
Wat er in en om het regeerakkoord over de Wiv is gezegd, lijkt mij irrelevant. Toezeggingen in, tijdens of na het regeerakkoord hebben geen status van wet, tenzij deze regering besluit een voorstel tot aanpassing van de Wiv aan het Parlement voor te leggen. Maar dat heb ik niemand horen zeggen.
De wetgever heeft de argumenten dat het toezicht (vooraf, tijdens en achteraf in het algemeen en op klacht) in het licht van de uitspraken van de Europese rechters in Straatsburg en Luxemburg onvoldoende is geregeld, grotendeels naast zich neergelegd.
Naar mijn mening is het nu aan de nationale rechter daarover in samenspraak met de Europese rechters een bindend oordeel te geven. Voor het toetsingskader verwijs ik je naar de desbetreffende uitspraken en mijn commentaar achter de gepubliceerde beslissingen over collectief verzamelen en opslaan; en over juridische en politiek toezicht. Ik heb begrepen dat er een nieuwe vraag over ongericht verzamelen vanuit het Verenigd Koninkrijk aan de Luxemburgse rechters is gesteld. Maar dat is een ander traject dan een raadgevend referendum.